Լավագույնը հարաբերությունների և սիրո մասին: Ռեալ ժամանակի պայմաններում:

Ընկճախտի մասին. մաս 3

Ընկճախտը կամ դեպրեսիան կարող է զարգանալ ցանկացած տարիքի մարդու մոտ, նույնիսկ դպրոցական երեխայի և դեռահասի: Ինչպե՞ս կարելի է օգնել ընկճախտի ճիրաններում հայտնված մարդուն:

Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության տվյալներով` դեպրեսիան կամ ընկճախտը հանդիսանում է ամենատարածված հոգեկան խանգարումներից մեկը: Դեպրեսիայով տառապում է ավելի քան 300 միլիոն մարդ ամբողջ աշխարհում:

Նախորդ հոդվածներում մենք բավականին մանրամասն խոսեցինք ընկճախտի զարգացման պատճառների և հիվանդության արտահայտությունների մասին (կարդա այստեղ և այստեղ): Այժմ` թե ինչպես օգնել:

Ինչպե՞ս է բուժվում ընկճախտը

Նախ հիշենք, որ ընկճախտի որոշ արտահայտություններ կարող են լինել նաև այլ խանգարումների ժամանակ: Ճիշտ ախտորոշումը կարող է դնել միայն բժիշկը, ուստի եթե նկատում եք կասկածելի նշաններ, պարտադիր պետք է դիմել մասնագետի:

Ընկճախտը կարող է ունենալ ծանրության տարբեր աստիճաններ: Միջին ծանրության և ծանր դեպրեսիան պարտադիր բուժում են դեղորայքով, երբեմն` նաև համադրելով հոգեթերապիայի մեթոդների հետ, այդ թվում կոգնիտիվ-վարքագծային և միջանձնային հոգեթերապևտիկ: Օգտագործվում են հատուկ դեղեր` հակադեպրեսանտներ: Դրանք բավականին արդյունավետ են և հիմնականում ազդում են սերոտոնինի կամ այլ նեյրոմեդիատորների նյութափոխանակության վրա:

Բոլոր դեպքերում հիվանդության ախտորոշումը և բուժումն իրականացնում է մասնագետը, որը գնահատում է հիվանդության ծանրությունը և ընտրում համապատասխան բուժման մեթոդ` ամեն դեպքի համար կիրառելով բուժման անհատական պլան:

Հոգեթերապևտը կօգնի.

  • հասկանալ հույզերը և դրանք վերբալիզացնել (արտահայտել բառերի միջոցով),
  • վերլուծել և խնդիրներին դեմն առնել,
  • ձեռքբերել ինքնավստահություն,
  • ընդունել և սիրել ինքդ քեզ,
  • ազատվել բացասական մտքերից,
  • ստանալ դրական հույզեր և լինել ավելի լավատես:

Ցավոք, միշտ չէ, որ բուժումն արագ արդյունք է տալիս: Երբեմն պահանջվում է հոսպիտալացում:

Ինչպե՞ս կարող ես օգնել ընկերոջը

Հաճախ մենք ինքներս կարող ենք նկատել դեպրեսիայի արտահայտություններ և պետք է ճանաչենք վտանգավոր նշանները և օգնենք մեր ընկերոջը կամ ծանոթին:

Քանի որ ընկճախտը զուտ վատ տրամադրություն չէ, չարժե փորձել բարձրացնել ընկերոջդ տրամադրությունը սովորական խրախուսանքի բառերով, օրինակ` «քիթդ մի՛ կախիր, ամեն ինչ լավա» կամ «ամեն ինչ լավ կլինի, չմտածե՛ս», առավել ևս` «բա սա պրոբլեմա՞» կամ «պարզապես մոռացի՛ր»: Կարևոր է հասականալ, որ ընկճախտը լուրջ հիվանդություն է, որն ունի կոնկրետ պատճառներ և պայմանավորված է ֆիզիոլոգիական գործընթացներով:

Եթե նկատում ես, որ ընկերդ երկար ժամանակ ընկճված է, պետք չէ նրան նեղել կամ բզբզել, ճիշտ կլինի լինել բարյացկամ և ուշադիր և համոզել դիմել օգնության:

Կարևոր է հասկացնել նրան, որ դու միշտ պատրաստ ես նրան օգնել, եթե դրա կարիքը լինի: Պետք չէ ստիպել մարդուն խոսել նրա խնդիրների կամ զգացմունքների մասին. միշտ չէ, որ նման բացեիբաց խոսակցությունները օգտակար են:

Պարզապես հասկացրու ընկերոջդ, որ դու նրա կողքին ես և կարող ես լսել և խոսել նրան հուզող հարցերի մասին: Ցույց տուր նրան կյանքի դրական կողմերը և փորձիր զվարճացնել, միասին մի հաճելի կամ հանգստացնող զբաղմունք գտեք:

Մի՛ փորձիր նախատել, ամոթանք տալ կամ ուղղել ընկերոջդ, ցավոք, ընկճախտը սովորական մեթոդներով, ինչպես օրինակ` զվարճալի ֆիլմ դիտելով և պաղպաղակով չի բուժվում: Անհրաժեշտ է նրան խորհուրդ տալ դիմել մասնագետի:

Դեռահասային տարիքում ընկճախտի առանձնահատկությունները

Անցումային տարիքում, երբ երեխան դառնում է մեծահասակ, նա ունենում է ապրումներ և հույզեր, որոնք ավելի բնորոշ են մեծերին, քան փոքրիկներին: Ուստի պատանեկան ընկճախտը ավելի նման է մեծահասակների հիվանդության, քան մանկական տարբերակին (այո՛, չզարմանաք, ընկճախտը կարող է հանդիպել և փոքր տարիքի երեխաների մոտ) 🙁

Ինչքան մեծ է դեռահասը, այնքան մեծ է հավանականությունը, որ նա կունենա այսպես կոչված տագնապային խանգարումներ, երբ ընկճվածության հետ մեկտեղ նկատվում է մշտական անհանգստություն, նյարդային վիճակ, վախեր: Առավել ևս, հաշվի առնելով նաև այն փաստը, որ դեռահասներն անցումային տարիքում հաճախ ունենում են ընկերների շրջապատում իրենց տեղը գտնելու խնդիրներ, դժգոհություն սեփական արտաքինից, կոնֆլիկտներ ծնողների և ուսուցիչների հետ, ինքնահաստատման փորձեր… Բնականաբար, սթրեսի մակարդակը բարձր է և խնդիրների առաջացման հավանականությունը` ավելի մեծ 🙁

Հաճախ ընկճվածություն ունեցող երիտասարդը (և շրջապատողները) կարող են գլխի չընկնել, որ իր մոտ կան խնդիրներ, ինչևէ, նա կարող է ունենալ տարբեր դժվարություններ առօրյա կյանքում` կենտրոնանալու հետ խնդիրներ, անտարբերություն և ապաթիա, մոտիվացիայի կորուստ, բացակայություն դպրոցից, առաջադիմության անկում: Երբեմն ընկճվածության պատճառով երիտասարդը կարող է դիմել ալկոհոլի կամ հոգեմետ միջոցների օգնության:

Պետք է հասկանալ, որ դեպրեսիայի նշանները ինքնուրույն չեն անցնի, և հիվանդությունը պահանջում է մասնագիտական միջամտություն:

Պատմի՛ր այդ մասին ծնողին կամ մեծահասակներից նրան, ում վստահում ես և միասին դիմեք օգնության:

Եվ վերջում մի քանի պարզ խորհուրդ, թե ինչպես ազատվել բացասական հույզերից և կանխարգելել ընկճվածությունը: Պարզապես անհրաժեշտ է.

  • առողջ սնվել,
  • նորմալ քնել,
  • քայլել, պարել, շարժվել ամեն օր,
  • գտնել ազատ ժամանակ լիարժեք հանգստանալու և լիցքաթափվելու համար,
  • ունենալ սիրելի զբաղմունք/ հոբբի,
  • փորձել գտնել և տեսնել հաճելի և դրական բաներ շրջապատում և առօրյա կյանքում, թեկուզ և մանրուքներում 🙂

 

Աղբյուրներhttps://ology.sh/healthygrowth/https://kidshealth.org: