Քչերը գիտեն, որ այսօր մի հետաքրքիր տոն է` «Հաճոյախոսության միջազգային օրը», որը նշվում է տարբեր երկրներում մարտի 1-ին (World Compliment Day):
Հայտնի չէ, որ ով է այդ նախաձեռնության հեղինակը, բայց հետաքրքիր է ինքը գաղափարը` մարդկանց ցանկությունը տարվա գոնե մեկ օրը դարձնել ավելի ջերմ, բարի և հիշվող:
Ինքն իրենով հաճոյախոսությունը հաճելի բան է: Բառը ֆրանսերեն ծագման է, բառացիորեն նշանակում է գովասանքի, հիացմունքի ձև: Մարդիկ տարբեր կերպով են վերաբերվում հաճոյախոսությանը: Ոմանք պնդում են, որ այստեղ հաճախ բացակայում է անկեղծությունը և առկա է կեղծ մեծարումը, շողոքորթությունը: Իհարկե, դրանում կան ճշմարտության տարրեր, սակայն առօրյա հոգսերը և կյանքի արագ ռիթմը հաճախ մեզ ստիպում են մոռանալ մեր կողքին գտնվող մարդկանց ասել բարի և հաճելի խոսքեր, գնահատել և գովել նրանց լավ կողմերը: Այդ տոնը ոչ մեկին չի ստիպում կեղծ հաճոյախոսություններ անել, առավել ևս` անտեղի մեծարել մարդուն և սուտ խոսել: Սակայն լավ կլինի հիշել բարի խոսքեր ասելու կարևորության մասին և գոնե մեկ օր լսել հաճելի և դրական բաներ, հատկապես երբ մարդը դրան արժանի է 🙂 : Նամանավանդ, որ շատերը կարող են տարբերակել կեղծ մեծարումը անկեղծ հաճոյախոսությունից:
Բոլորովին պարտադիր չէ կազմակերպել տոնախմբություններ կամ հատուկ նվերներ պատրաստել: Ուղղակի այսօր ևս մեկ առիթ է հիշելու ի սրտե ասված խոսքերի հզոր ուժի և ներազդեցության մասին: Չէ՞ որ խոսքի ուժը շատ մեծ է. «Խոսքով կարելի է և՛ սպանել, և՛ բուժել»:
Կարևոր է հիշել, որ հաճոյախոսությունները պետք է անել և ընդունել ճիշտ ձևով: Եվ իհարկե, հաճոյախոսել անհրաժեշտ է միշտ, երբ զգում ես դրա կարիքը: Եվ թող դա լինի ոչ միայն մարտի 1-ին, այլ ավելի հաճախ: